To najstarsze obserwatorium odkryte w Europie. W trakcie wykopalisk archeologicznych odkryto kopiec, rów oraz pozostałości dwóch koncentrycznych palisad drewnianych datowanych na lata 4800 – 4900 p.n.e. Dalsze badania zidentyfikowały 3 bramy, z których południowo-wschodnia wyznacza wschód a południowa-zachodnia zachód słońca w czasie zimowego przesilenia. Na tej podstawie krąg został uznany za obserwatorium słoneczne.
Rzeźby przedstawiają dziwne stworzenia utożsamiane z obcymi. Mają jedna wspólną rzecz- wrogo nastawiony wyraz twarzy. Rzeźby pochodzą z początku II tysiąclecia.
Jedna z najsłynniejszych europejskich budowli megalitycznych, pochodząca z epoki neolitu oraz brązu. Megalit położony jest w odległości 13 km od miasta Salisbury w hrabstwie Wiltshire w południowej Anglii. Najprawdopodobniej związany był z kultem Księżyca i Słońca. Księżyc mógł symbolizować tutaj kobietę (biorąc pod uwagę jej comiesięczną menstruację), Słońce – mężczyznę. Składa się z wałów ziemnych otaczających duży zespół stojących kamieni.
Mezoamerykańska piramida schodkowa położona w centrum starożytnego miasta Chichén Itzá w Meksyku. Budowla składa się z dziewięciu platform i świątyni znajdującej się na szczycie. Łącznie mierzy 30 m wysokości oraz 55 m długości u podstawy. Na jej szczyt wiodą schody znajdujące się z każdej strony budowli. Hiszpańska nazwa El Castillo oznacza Zamek i została nadana w XVI wieku przez konkwistadorów, którzy dopatrzyli się w niej architektonicznych podobieństw do europejskich budowli.
Datę powstania jest bardzo trudno ustalić, jednak na podstawie znalezisk archeologicznych szacuję się ją na okres 5000lat pne. Wszystkie kamienie zajmują 3 szeregi o długości ponad 12 km. Podobno wszystkie te kamienie zostały poukładane przez ludzi. Najprawdopodobniej był to wyraz czci religijnej ówczesnych ludzi. Chociaż krążą też teorie na temat tego, iż jest to kalendarz astrologiczny.
Kamienne kule zostały odnalezione w delcie Diquis w Kostaryce. Od roku 1940, udokumentowano setki tych kamieni, o różnych rozmiarach, od kilku centymetrów do 2 metrów. Również ich waga jest zdumiewająca, najcięższe z nich osiągają nawet 16 ton. Prawie wszystkie wykonane zostały z granodiorytu, będącego skałą magmową. Uważa się iż są kolejnym przykładem monolitycznej rzeźby wykonanej przez człowieka.
Nazywany Georgia Guidestones, monument jest wielką tajemnicą – nikt nie wie dokładnie, kto zlecił jego zbudowanie oraz dlaczego. Jedyne wskazówki dotyczące jego pochodzenia są umiejscowione na znajdującej się w pobliżu kamiennej tablicy – zawierającej jego wymiary oraz wyjaśniającej szereg skomplikowanych wycięć i otworów które odpowiadają ruchom Słońca i gwiazd a także „wskazówek” w postaci dyrektyw wyrytych w skale. Instrukcje są wyryte w ośmiu językach i odzwierciedlają swoistą ideologią New Age. Kamienne tablice mają za zadanie pomóc tym, którzy przeżyją zbliżającą się apokalipsę w tym, aby odtworzyć zniszczoną cywilizację.
Dziwne kamienne budowle rozsiane są po całej Sardyni. Powstały między 1500 a 500 rokiem p.n.e. i spełniały różne funkcje. Archeologowie odkryli już na wyspie pozostałości po ponad… 30 tysiącach takich konstrukcji. Wszystkie wznoszone były w taki sposób aby przynajmniej dwie widać było na horyzoncie. Dziś na Sardynii podziwiać można jeszcze ponad 7 tysięcy istniejących Nuraghów.
Sacsayhuamán – kompleks inkaskich kamiennych murów wzniesionych w pobliżu miasta Cuzco, w Peru, na wysokości ponad 3600 m n.p.m.
Nieznane jest przeznaczenie budowli, która mogła służyć jako miejsce kultu religijnego bądź twierdza. Przypuszcza się również, że Sacsayhuamán stanowi głowę pumy, której kształt widoczny z lotu ptaka tworzy razem z historyczną częścią miasta Cuzco.
Okres, w którym wzniesiono mury także nie jest jasny. Według wielu archeologów budowa miała miejsce w drugiej połowie XV wieku, za panowania króla Pachacuteca.
Wśród znawców miejsce to uchodzi za jedno z najbardziej tajemniczych i aktywnych paranormalnie na świecie. Arkaim to położona na Uralu, w obwodzie czelabińskim prastara twierdza, która określana bywa mianem rosyjskiego Stonehenge. Mimo że obiekt poddawany był wielu badaniom, większość zjawisk, które mają tam miejsce pozostaje niewyjaśniona. Przerażenie budzą zaś tragiczne wydarzenia, do jakich w przeszłości wielokrotnie dochodziło w okolicy.
Jeden z największych grobów korytarzowych został zbudowany 3.200 lat temu ludzkimi rękoma przy pomocy prymitywnych narzędzi w epoce, gdzie żelazo nie istniało. Jest najbardziej znanym ze wszystkich irlandzkich prehistorycznych miejsc.
Coral Castle to kamienna struktura stworzona przez Edwarda Leedskalnina na Florydzie. Struktura zawiera liczne kamienie- każdy kamień waży kilka ton. Legenda mówi, że Leedskalnin zbudował ją samodzielnie. Obecnie służy jako atrakcja turystyczna.
Jedna z największych i najstarszych budowli kamiennych w RPA. Została zbudowana w XI wieku. Podobno niegdyś mieszkało tam 18 tysięcy osób. Kompleks ruin zajmuje powierzchnię ponad 750 ha.
starożytna kolumna położona w kompleksie Kutub w Delhi, słynna ze swojej wyjątkowej odporności na rdzę. Kolumna od ponad 1600 lat opiera się korozji. Szacuje się, że kolumna waży ponad 6 ton. Dawniej na jej szczycie znajdował się także posąg Garudy – człowiekoptaka, rumaka boga Wisznu.
System linii, które oglądane z góry przypominają kształtem zwierzęta, rośliny lub figury geometryczne, będący dziełem kultury Nazca. Znajdują się w południowo-zachodniej części Peru, niedaleko miasta Nazca. Zostały stworzone przez Indian Nazca między rokiem 300 p.n.e. a 900 n.e.
Największe w Afryce pradziejowe centrum sakralne (około 7000-3500 p.n.e), na które składają się liczne kurhany ofiarne – rozmieszczone na Górze Ofiarnej – i miejsca ofiarne w Dolinie Ofiar oraz najstarszy na świecie kamienny kalendarz słoneczny (ok. 5500-4500 p.n.e) służący do oznaczania północy i wschodu słońca w dniu przesilenia letniego. Wiele elementów sakralnych Nabta Playa wskazuje, że właśnie tu rodziła się najwcześniejsza religia starożytnego Egiptu.
Starożytny mechaniczny przyrząd, zaprojektowany do obliczania pozycji ciał niebieskich. Odkryty we wraku obok greckiej wyspy Antykithiry (Antikythera), pomiędzy Kíthirą i Kretą, datowany na lata 150-100 p.n.e. Do czasu XVIII-wiecznych zegarów nie jest znany żaden mechanizm o podobnym stopniu złożoności.
Kompleks Wielkiej Świątyni składa się z czterech części: monumentalnego wejścia czyli Propylei, Dziedzińca Sześciokątnego, Wielkiego Dziedzińca z ołtarzem ofiarnym oraz ze świątyni właściwej. Świątynię właściwą zbudowaną na planie prostokąta, otaczały ją 54 zewnętrzne kolumny, z których do czasów współczesnych pozostało na miejscu sześć. Kolumny mają 22 metry wysokości i średnicę ponad 2 metry. Stojące kolumny są związane belkowaniem ozdobionym fryzem przedstawiającym głowy byków i lwów połączone wieńcem. Do świątyni prowadziły monumentalne schody. Podstawę ułożono z bloków kamiennych, największych jakie kiedykolwiek obrobiono. Na zachodniej stronie podstawy znajduje się „Trilithon” (trylit), słynna grupa trzech ogromnych bloków kamiennych ważących około 800 ton każdy.
Göbekli Tepe jest najstarszym znanym miejscem kultu stworzonym przez człowieka (jego powstanie datowane jest na 10 tys. p.n.e.). Stratyfikacja terenu wykazuje, że miejsce to było używane przez szereg tysiącleci.
Kamienne struktury (zwane także „piramidami z Yonaguni”) znajdują się w pobliżu wyspy Yonaguni, położonej na wschód od Tajwanu, w archipelagu Riukiu należącym do japońskiej prefektury Okinawa. Regularny układ skał pod wodą, a także kształty przypominające rzeźby m.in. głów zaintrygowały badaczy. Niektóre teorie powstania monumentów łączą te zagadkowe ruiny z mitycznymi cywilizacjami Atlantydy czy Lemurii.
Michael Jackson nie był tylko Królem Popu ani niesamowitym tancerzem — był także ojcem, który…
Artystka makijażu Julia Ismailova nie jest jedyną, która faktycznie realizuje efekt „wow”, jeśli chodzi o…
Pojawił się nowy raport, który może sprawić, że ponownie rozważysz swoją kolejną przygodę na targu…
Simon Dell zawsze interesował się fotografią przyrodniczą i osiem lat temu kupił swoją pierwszą lustrzankę…
Poznaj Tehrella, artystę, którego murale zamieniają ściany w trójwymiarowe światy, które wydają się żywe.
Jocelyn Wildenstein, nazywana „Catwoman”, „The Lion Queen”, a nawet „The Bride of Wildenstein” to szwajcarska…
