Białoruś 1943 rok. Kilkunastoletni Flora przyłącza się do oddziału partyzanckiego, gdzie poznaje rówieśniczkę Głaszę, w której się zakochuje. Podczas ataku Niemców, partyzanci rozpraszają się i chłopiec ucieka do rodzinnej wioski. Zastaje puste domy, a na tyłach wsi ciała wszystkich mieszkańców wymordowanych podczas pacyfikacji. W poszukiwaniu żywności Flora trafia do innej wsi, która zostaje otoczona przez Niemców. Hitlerowcy rozpoczynają kolejną eksterminację – spędzają ludność do drewnianej cerkwi, by podpalić ją miotaczami ognia. Podczas wycofywania się Niemcy wpadają w zastawioną przez partyzantów pułapkę i wszyscy giną. Flora w geście rozpaczy strzela do leżącego na drodze portretu Hitlera.
Agent specjalny policji tropi seryjnego mordercę, który zabił jego ciężarną narzeczoną. Pragnienie zemsty stało się celem jego życia. Nie myśli o środkach i sposobach jej osiągnięcia – zaciera się granica między dobrem i złem, leje się krew, a z każdą minutą myśliwy sam może stać się ofiarą…
Grupa psychopatów w ekstremalnie brutalny i obrzydliwy sposób znęca się nad porwanymi przez siebie osobami oraz dokonuje praktyk masochistycznych. W grupie największym zwyrodnieniem odznacza się młoda dziewczyna, która lubuje się nie tylko w zadawaniu bólu, ale także w wymiotowaniu na swoje ofiary.
Filmu nie da się streścić w kilku zdaniach, bowiem tak naprawdę jego sens sprowadza się do przedstawienia narkotycznych, pełnych halucynogennego szaleństwa wizji kilku bohaterów. Początkową są oni trawieni przez niezwykle realistyczne koszmary, w których dominuje wizja ogarniętego rozkładem świata. Co rusz natykają się na niezwykłe, wywołujące skrajne przerażenie monstra. Pobudka jednak nie przynosi ulgi. Powoli bowiem bohaterowie uświadamiają sobie, iż tonący w strugach deszczu świat realny zaczyna upodabniać się do tego z sennych majaków. Jakby rzeczywistość koszmarów zaczęła w coraz większym stopniu przenikać do świata jawy. Wrażenie zamienia się w pewność, kiedy bohaterowie zaczynają dostrzegać wokół siebie istoty, które dotąd widzieli podczas sennych eskapad. Wreszcie ich drogi spotykają się w klubie nocnym o jakże wymownej nazwie – Delirium. Tam dokonuje się niezwykła intensyfikacja ich przeżyć. Doprowadzeni na skraj obłędu zostają nie tylko przez aktywne działanie LSD oraz transowy melanż świtała i dźwięku, ale również przez piekielne istoty zamieszkujące dotąd w ich ogarniętej sennymi koszmarami wyobraźni. Piekło bowiem w Delirium przestaje być tylko urojeniem. Nabiera charakteru rzeczywistości i zaczyna zbierać swoje krwawe, naznaczone nieludzkim cierpieniem żniwo.
Anonimowy morderca zostaje wypuszczony z więzienia, w którym odsiadywał dziesięcioletni wyrok za zabójstwo starszej kobiety. Szybko zaczyna odczuwać chęć dokonania kolejnego mordu. Po nieudanej próbie ataku na taksówkarkę ucieka, trafiając w końcu do odosobnionego, wiejskiego domu, zamieszkałego przez młodą kobietę, jej chorą matkę oraz niepełnosprawnego i opóźnionego w rozwoju brata. Mężczyzna od razu zabiera się za wcielanie w życie swych sadystycznych pasji, biorąc mieszkańców posiadłości jako zakładników. Rozpoczyna się orgia przemocy, okraszana wspomnieniami z trudnego dzieciństwa u boku ciągle ubliżającej matki i babki. Czy zdarzy się coś, co przeszkodzi zwyrodnialcowi w realizacji jego planu?
Ojciec, matka i trójka dzieci mieszkają w domu na przedmieściach mocno odizolowanych od otoczenia. Ogrodzony wysokim ogrodzeniem teren jest jedynym światem, który dzieci znają. Wychowywani wyłącznie przez rodziców, przez nich kształceni po to, aby nie musieć poznać zła realnego świata. Jedyną osobą, która ich odwiedza jest Christina. Dziewczyna pracująca jako ochroniarz w biznesie ojca została wprowadzona w ten zamknięty system po to by zaspokoić budzące się potrzeby seksualne syna. Szybko zdobywa sympatię wszystkich domowników. Pewnego dnia przynosi prezent dla jednej z córek, ale prosi o coś w zamian…
Akcja filmu rozgrywa się w przyszłości, w nieznanym mieście, choć niektóre szczegóły mogą wskazywać, że jest to Londyn bądź Nowy Jork. Obraz opowiada historię Alexa DeLarge, młodego, inteligentnego człowieka z dobrze ułożonej rodziny, miłośnika muzyki klasycznej (przede wszystkim Bethovena), zadawania gwałtu i przemocy. Alex jest przywódcą małej grupy podobnych mu przestępców. Podczas jednego z napadów wspólnicy Alexa zdradzają go i pozwalają mu wpaść w ręce policji. Oskarżony o morderstwo zostaje skazany na karę więzienia. Po dwóch latach zgadza się wziąć udział w eksperymencie, mającym na celu szybką resocjalizację więźniów przy pomocy tzw. techniki Ludovica.
Marian to pielęgniarka, która, kierując się własną bioetyką, stara się skrócić cierpienia swoim pacjentom. Kobieta staje się świadkiem gwałtu, który z przeciwległego okna ogląda młody mężczyzna. Marian wikła się z nim w obsesyjną i brutalną relację. Po chłodnych, aseptycznych wnętrzach szpitala i skromnie urządzonych mieszkaniach snują się ludzie – fantomy stworzone z popędów.
Fabuła filmu rozgrywa się wokół australijskiego cybernetycznego policjanta (ktoś, kto tropi w internecie nielegalne, pornograficzne strony), który przybywa do Ameryki, aby zatrzymać człowieka o pseudonimie „feeder”, który lubi „karmić” kobiety. Policjant po natknięciu się na jego stronę internetową uświadamia sobie, że mężczyzna właśnie zamierza zakarmić kobietę na śmierć i transmituje tę zbrodnię przez internet.
Pewnego dnia w 1988 roku Oh Dae-su (Min-sik Choi) prowadzący zwyczajne życie z żoną i malutką córeczką zostaje porwany i uwięziony. W celi, w której się znajduje jego jedynym łącznikiem ze światem jest telewizor. To właśnie z telewizji dowiaduje się, że jego żona została brutalnie zamordowana, a on sam jest głównym podejrzanym. 15 lat później, w 2003 roku, budzi się na wolności. Ale to nie koniec jego udręki. Od przypadkowo spotkanego mężczyzny dostaje portfel pełen pieniędzy i telefon komórkowy. Wkrótce dzwoni do niego człowiek podający się za tego, który trzymał go w zamknięciu. Proponuje mu grę: Dae-su ma 5 dni na odkrycie, kto i dlaczego zamienił jego życie w koszmar.
Cała seria to przedsięwzięcie w stylu wagnerowskim, niemożliwe do streszczenia. Dzieło przypomina bardziej ciąg halucynacji, niż klasyczne seanse filmowe – świat Cremastrów wypełniają zdeformowane stwory, przestylizowane dekoracje, ekscentryczne kostiumy, osobliwe postaci, tajemnicze przedmioty, poplątane ornamenty, symbole i sekretne znaki. Wszystko znajduje się tu w stanie ciągłych przemian, transformacji, przepoczwarzeń. Dotyczy to zwłaszcza ciała, największej obsesji Barneya.
Robert Schmadtke wraz ze swoją dziewczyną Betty oddają się praktykom wszelkiego typu nekrofilii. By przeżywać coraz bardziej chore fantazje Robert, pracujący w agencji czyszczącej miejsca zbrodni, zabiera fragmenty ciał, a w końcu i całe zwłoki. Niestety za notoryczne spóźnienia Robert zostaje zwolniony, a dowiedziawszy się o tym Betty opuszcza go. Załamany mężczyzna popada w jeszcze większy obłęd i sam zaczyna zabijać, by na końcu popełnić samobójstwo dające mu wymarzony orgazm.
Akcja filmu dzieje się na wyspie, którą zamieszkuje Guy wraz ze swoją siostrą. I oni i wszyscy inni są obserwowani przez własną matkę. Ojciec całe dnie spędza w piwnicy w swoim laboratorium, a jego eksperymenty pochłaniają go bez reszty. Wyspa kryje w sobie wiele tajemnic. Jedną z nich są sieroty na głowach których pojawiają się dziwne rany. Widzimy również poczynania pary młodych detektywów…
Marcus to trochę nieodpowiedzialny i rozrywkowy facet. Pewnego dnia na imprezie szybko doprowadza się do stanu totalnego odurzenia. Jego partnerka Alex, zdenerwowana całą sprawą, postanawia opuścić przyjęcie i wrócić sama do domu. Po drodze kobieta pada ofiarą wyjątkowo brutalnego gwałciciela, który w dodatku po dokonanym gwałcie bije ją do nieprzytomności. Wściekły na siebie i zrozpaczony Marcus wraz ze swym przyjacielem postanawia wziąć odwet na zwyrodnialcu i przykładnie go ukarać.
Song-hoon dobrze zna język egzekutora długów. Złożone z przekleństw słownictwo, interpunkcję przemocy, ciosy na odlew jak przecinki, kopniaki kończące frazę, zwalające z nóg wykrzykniki. Tym sposobem bohater komunikuje się z całym światem. Ze staruszkami, równolatkami, pikietującą młodzieżą. Czy młoda, pyskata dziewczyna okaże się katalizatorem jego emocjonalnej reedukacji? Osadzona w realistycznej poetyce, częściowo autobiograficzna opowieść, imponuje zwłaszcza jako wiwisekcja osobowości ukształtowanej przez rodzinny determinizm. Paranoiczna rzeczywistość toksycznych, podszytych nienawiścią relacji jest w niej destylatem tragicznej przeszłości bohatera.
Film, nakręcony potajemnie na terenie Disney World, jest opisywany jako postmodernistyczna, surrealistyczna podróż do sedna familijnej rozrywki. Pierwszego dnia wakacji pewien ojciec, ukrywający przed rodziną, że stracił pracę, straci również zmysły po spotkaniu z dwoma nastolatkami.
Kakihara- sadomasochistyczny członek Yakuzy, po tajemniczym zaginięciu swojego szefa za wszelką cenę usiłuje go odnaleźć. Metody jego działania są wyjątkowo brutalne, a potencjalni sprawcy przesłuchiwani w drastyczny sposób. Mężczyzna trafia na trop Ichiego, uważanego za zabójcę idealnego, dokonującego makabrycznych rzezi. Kakihara nie może się doczekać spotkania z nim
W opuszczonym domu detektywi odnajdują setki taśm video, które ukazują działającego od dekady, siejącego terror, seryjnego mordercę. Pokazane na kasetach torturowanie, mordowanie i rozczłonkowywanie są najbardziej niepokojącymi dowodami zbrodni jakie kiedykolwiek widzieli detektywi.
Opowieść o ludziach cyborgach. Niepozorny mężczyzna zauważa na swojej twarzy wystający kawałek metalu. Zabiegi usunięcia go doprowadzają do obfitego krwawienia. Inny mężczyzna chce za wszelką cenę połączyć ciało z metalem. Próby przeprowadza na sobie. Niebawem u obu zachodzi nieodwracalny proces transformacji…
Divine i jej krewni chlubią się, że są najbardziej ohydną i plugawą rodziną, jaka obecnie stąpa po powierzchni ziemi. Pewnego dnia pojawia się jednak konkurencja, niejacy Connie i Raymond Marble twierdzą, że to im powinno przypadać to zaszczytne miano. W dzień urodzin Divine wysyłają jej pocztą paczkę zawierającą kawałek kału z szyderczym podpisem ‚Od najplugawszych żyjących ludzi’. Tak więc wyzwanie zostaje rzucone. Ponieważ żadna ze stron nie chce ustąpić pola w tej rywalizacji, pomiędzy dwoma rodzinami wybucha krwawa i plugawa wojna…
Jakob von Gunten, potomek arystokratycznej rodziny zapisuje się do Instytutu Benjamenta, by zdobyć zawód służącego. Właścicielami szkoły są Johannes Benjament i jego siostra Lisa. Podczas lekcji grupa podstarzałych uczniów ćwiczy eleganckie ukłony i zwroty, składa serwetki, czyści sztućce, nosi wiadra pełne wody. Von Gunten, który z ciekawością obserwuje innych, poznaje mroczne tajemnice placówki. Wkrótce dostrzega, że erotycznym zainteresowaniem zaczyna go darzyć Johannes, żyjący w kazirodczym związku z siostrą. O jego względy zabiega także piękna Lisa i szkolny prymus – Kraus. Pojawienie się Jakoba przyśpiesza od dawna postępujący w Instytucie proces dekadencji…
Pogański Rzym. Kiedy podstępnie zostaje zamordowany stary cesarz Tyberiusz, jego miejsce zajmuje młody, lecz obłąkany Kaligula. Początkowe represje, godzące w ważne osobistości ówczesnego Rzymu, zyskują nowemu cesarzowi poklask i aprobatę ludu. Nowy władca zaskarbia sobie również poparcie armii przy pomocy złota. Szalony Kaligula skazuje na wygnanie swoją niedoszłą żonę, gdy ta wstawia się za jednym z niesłusznie skazanych byłych przyjaciół cesarza. Zamiast niej na miejsce przyszłej cesarzowej wybiera jedną z największych ladacznic miasta. Potajemnie jednak uprawia kazirodztwo ze swą siostrą Druzyllą, swoją młodzieńczą miłością. Po śmierci Druzylli stan psychiczny cesarza pogarsza się, puszczają wszelkie hamulce, a represje zaczynają dotykać wszystkich obywateli Wiecznego Miasta…
Japonia w niedalekiej przyszłości. Pewna korporacja zajmuje się hodowlą „klonów”, które przez swoich właścicieli są wykorzystanie do uciech seksualnych. Pinokio o numerze seryjnym 964 (Hage Suzuki) jest takim właśnie „klonem”, jednakże ze względu na niezdolność do erekcji zostaje wyrzucony przez swoją właścicielkę na ulicę. Zanim to następuje jego pamięć zostaje wyczyszczona z wszelkich wspomnień. Pinokio, całkowicie nie przystosowany do życia, trafia przypadkiem na młodą dziewczynę, Himiko (Onn Chan), która lituje się nad nim i zabiera go do siebie do domu. Pinokio od nowa uczy się funkcjonować i zaczyna towarzyszyć swojej nowej opiekunce to w pracy, to podczas zakupów. Niespodziewanie wspomnienia Pinokia zaczynają wracać, a sam „klon” coraz dziwniej się zachowuje. Do tego dochodzi jeszcze pościg za Pinokiem zorganizowany przez korporację, która go stworzyła – mają jasno wytyczony cel: zabić Pinokia 964…
W podupadającej wiejskiej posiadłości mieszka ostatnia generacja cierpiącej na genetyczną chorobę rodziny. Syndrom „Merrye” dotyka członków klanu w późnym dzieciństwie, mimo rozwoju fizycznego następuje u nich psychiczny i społeczny regres. Trójką zamieszkujących dom dorosłych „dzieci” zajmuje się szofer, dbający o to by żaden z odrażających czynów domowników nie ujrzał światła dziennego. Prawdziwe kłopoty zaczynają się wraz z przybyciem zachłannych kuzynów, chcących przejąć posiadłość.
Zendaya nie jest obca w kradzieży blasku na czerwonym dywanie, zawsze zachwyca swoim nieskrępowanym, szykownym…
Z reguły firmy robią wszystko, aby zwiększyć poziom komfortu swoich klientów i uczynić ich lojalnymi…
Dla wielu osób zamienianie zapomnianych przedmiotów w coś wyjątkowego to coś więcej niż tylko hobby…
Przygotowaliśmy listę najstarszych kolorowych fotografii, abyśmy mogli podziwiać pomysłowość fotografii i poczuć się bliżej historii…
Okres świąteczny w pełni. Być może dałeś swoim bliskim prezenty kilka miesięcy temu lub dodajesz…
Artystka Lizzo, laureatka nagrody Grammy, sprawiła, że internet huczy od opowieści o jej niezwykłej drodze…
