„Zostałam surogatką dla mojej siostry, a potem mój mąż złożył pozew o rozwód!”

Internautka Mary nigdy nie wyobrażała sobie, że będzie musiała podjąć tak rozdzierającą serce decyzję. Rozdarta pomiędzy miłością do siostry, która zmagała się z wyniszczającymi problemami związanymi z niepłodnością, a zaangażowaniem w męża, który stanowczo sprzeciwiał się idei macierzyństwa zastępczego, znalazła się w sytuacji niemożliwej. Wybór, którego dokonała, na zawsze zmienił bieg jej życia, prowadząc ją na ścieżkę nieoczekiwanej radości i głębokiej straty. To jest jej historia.

Jej siostra miała poważne problemy zdrowotne.

Miała 29 lat i była młodszą siostrą Anny, która miała 34 lata. Anna zawsze była najbardziej macierzyńską osobą, jaką znała. Odkąd były dziećmi, Anna opiekowała się wszystkimi. Poślubiła swojego ukochanego ze szkoły średniej, Jacka i nie mogli się doczekać założenia rodziny. Ale życie potrafi być okrutne.

Anna miała poważne problemy zdrowotne. Donoszenie ciąży do terminu było ryzykiem, którego nie mogła podjąć. Wielokrotnie próbowali zapłodnienia in vitro, ale organizm Anny po prostu nie mógł sobie z tym poradzić. Patrzenie, jak przechodzi poronienie za poronieniem, rozdzierało serce. Anna była zdruzgotana i czuła się bezsilna.

Jej mąż rozumiał, że macierzyństwo zastępcze może zrujnować im życie.

Któregoś wieczoru, po kolejnej nieudanej próbie, przyszli Anna i Jack. Anna przez łzy zapytała, czy Mary zostanie ich surogatką. Była oszołomiona. Jej mąż, Tom, siedział tam. Natychmiast odpowiedział: „Nie ma mowy, absolutnie nie”. Rozumiała jego reakcję. To była bardzo ważna rzecz, o którą trzeba było zapytać, i która miała ogromny wpływ na ich życie.

W ciągu następnych kilku tygodni temat ten powracał wielokrotnie. Tom był nieugięty. Nie chciał, żeby to zrobiła. Martwił się o jej zdrowie, ich przyszłość i obciążenie, jakie to będzie stanowić dla ich małżeństwa. Ale za każdym razem, gdy widziała Annę, załamaną i pogrążoną w żałobie, czuła ucisk w sercu.

Któregoś dnia posadziła Toma i powiedziała mu, że to zrobi. Wyjaśniła, że ​​ból Anny był dla niej nie do zniesienia i że musi jej pomóc. Tom poczuł się zdradzony i powiedział, że zamiast małżeństwa wybiera siostrę. Nie odzywał się do niej przez kilka dni. Pomimo jego złości ruszyła naprzód. Uzyskali poradę prawną, przeszli wszystkie badania lekarskie i rozpoczęli proces. Tom prawie z nią nie rozmawiał. Wracał do domu późno, unikał kontaktu wzrokowego, a ich niegdyś szczęśliwy dom był pełen napięcia. Miała wrażenie, że mieszka z nieznajomym, ale dla Anny musiała pozostać silna.

Ciąża była trudna, fizycznie i emocjonalnie. Anna była jej opoką, ale jej relacje z Tomem uległy pogorszeniu. Nie przychodził na żadne wizyty i nie chciał rozmawiać o dziecku. Poczuła się samotna.

Kiedy urodziła, był to najszczęśliwszy i najsmutniejszy dzień w jej życiu. Anna i Jack byli zachwyceni, ale Toma tam nie było. Nie chciał widzieć dziecka. Mary trzymała siostrzenicę, czując mieszaninę radości i głębokiego smutku.

Tydzień po porodzie Tom powiedział jej, że chce rozwodu. Powiedział, że nie może jej wybaczyć, że postąpiła wbrew jego woli, że naraziła swoje ciało i ich małżeństwo na ryzyko. Czuł, że wybrała Annę zamiast niego. Pod wieloma względami miał rację. Miała złamane serce, ale była też zdecydowana. Wiedziała, że ​​dokonała właściwego wyboru, nawet jeśli oznaczało to utratę małżeństwa.

Zmaga się ze stratą, ale cieszy się, że podjęła decyzję.

Teraz, kilka miesięcy później, Mary mieszka we własnym mieszkaniu, przystosowując się do życia bez Toma. Jej siostrzenica dobrze się rozwija, a Anna i Jack są wspaniałymi rodzicami. Jej relacje z siostrą stały silniejsze niż kiedykolwiek, ale ból po stracie Toma wciąż nie ustąpił.

Często zastanawiała się, czy nie mogła zachować się inaczej. Jednak w głębi duszy wiedziała, że ​​pomoc Annie będzie słuszną decyzją. Niektóre wybory w życiu są niemożliwie trudne, a czasem miłość oznacza poświęcenia.

W sytuacjach, w których wydaje się, że nie ma idealnego rozwiązania, istotne jest uznanie rzeczywistości i wzięcie odpowiedzialności za własne życie. Chociaż droga naprzód może być pełna wyzwań i trudnych decyzji, przyjęcie odpowiedzialności może wzmocnić jednostki w pokonywaniu przeciwności losu z siłą i odpornością.