
Perfekcja nudzi. I tak nie da się jej osiągnąć — a często jest przereklamowana. Coraz modniejsze staje się akceptowanie siebie takim, jakim się jest. Trend związany z japońską estetyką wabi‑sabi zyskuje na popularności, a ludzie chętnie pokazują, jak celebrują swoje niedoskonałości.
Zebraliśmy kilkadziesiąt ciepłych i odważnych zdjęć i postów, w których autorzy przyjmują swoje mankamenty — często razem ze zwierzakami. Przewiń dalej, jeśli potrzebujesz przypomnienia, że warto być dla siebie łagodnym.
Wabi‑sabi to postawa polegająca na akceptowaniu niedoskonałości, przemijania i nieukończenia. Chodzi o dostrzeganie urody w rzeczach mimo asymetrii, surowości czy prostoty — czyli zaakceptowanie, że nic nie jest wieczne ani absolutnie idealne.
Pojęcie wabi‑sabi mocno rozpropagowało się jesienią 2025 roku, kiedy w sieci odświeżono fragment starej kreskówki, w którym bohater chwali różę za to, że jest „trochę przesunięta”. Klip stał się viralem i dał impuls, by wabi‑sabi zaczęto nazywać piękno niedoskonałości w memach, filmikach i zdjęciach.
BBC definiuje wabi jako „eleganckie piękno pokornej prostoty”, a sabi jako „efekt czasu i stopniowego zużywania”. Jednak podobnie jak każda próba ujęcia w słowa doświadczenia estetycznego, to tylko fragment tego, czym naprawdę jest wabi‑sabi.
Wabi‑sabi w japońskiej kulturze podkreśla akceptację jako odpowiedź na nieregularność życia — społeczeństwo, które od wieków zmaga się z katastrofami naturalnymi, wykształciło sposób doceniania piękna w drobnych, ulotnych rzeczach.
Tradycja wabi‑cha, czyli prostszy styl ceremonii herbacianej, była jednym ze sposobów wprowadzenia wabi‑sabi. Mistrzowie herbaty w XVI wieku wybierali surową, prostą ceramikę zamiast perfekcyjnych, importowanych naczyń, co zmuszało do zwrócenia uwagi na subtelne barwy i faktury.
Wabi‑sabi pozostawia coś nieukończonego, by pobudzić wyobraźnię. Dzięki temu zyskujesz trzy ważne rzeczy: lepsze wyczucie sił natury działających przy tworzeniu obserwowanego obiektu, akceptację potęgi natury oraz zdolność porzucenia dualistycznego postrzegania świata — poczucie, że nie jesteś oddzielony od otoczenia.
Wabi‑sabi uczy dostrzegać związek między człowiekiem a naturą — że jesteśmy jej częścią i podlegamy jej prawom. Niedoskonałości to ślady działania natury, dlatego lepiej współpracować z jej rytmem, zamiast z nim walczyć.
Sztuka kintsugi — naprawiania ceramiki złotem — jest blisko powiązana z wabi‑sabi, bo eksponuje pęknięcia zamiast je ukrywać. Również hanami, coroczne podziwianie kwitnącej wiśni, wpisuje się w ideę doceniania ulotnego piękna.
Chętnie usłyszymy, jak Wy rozumiecie wabi‑sabi. Czy znaliście to pojęcie wcześniej? Jak trudne jest dla Was przyjęcie własnych niedoskonałości i jakie błędy nauczyły Was czegoś ważnego? Podzielcie się swoimi historiami — to też może być piękne i wartościowe.
Odstępy między słowami i kerning mogą wydawać się drobiazgiem — często nawet ich nie zauważamy…
Potrzebujemy przypomnienia, że świat może być piękny Od miłosnych historii po siłę wytrwałości Od romantycznych…
Życie potrafi zaskakiwać, a czasem dopiero po fakcie odkrywamy, jak blisko byliśmy katastrofy. Użytkownik Reddita…
Każda praca bywa trudna i wymaga poświęceń. Zawody związane z opieką psychiatryczną często są źle…
Według badań z 2022 roku około 5 milionów Amerykanów zostało adoptowanych, a między 2% a…
Mamy dla Was prawdziwą ucztę dla oczu! Dla miłośników słodkości przygotowaliśmy zbiór najcieplejszych zdjęć pokazujących…