Karakuri to pierwsze japońskie automaty, mechaniczne lalki tworzone w XVII i XIX w. Były oparte na mechanizmie sprężynowo-zębatkowym i wykonywały różne funkcje: grały na instrumentach, nalewały herbatę, strzelały z łuku itp. Były wykorzystywane w przedstawieniach teatralnych oraz podczas uroczystości religijnych do odgrywania scen z mitów i legend.
Maszyna różnicowa została zaprojektowana przez Charlesa Babbage’a w 1822 r. Miała być czymś w rodzaju mechanicznego kalkulatora. Nad tablicami logarytmicznymi czy trygonometrycznymi pracowały wówczas zespoły matematyków, marzeniem Babbage’a była natomiast optymalizacja tego procesu, tak aby przyspieszyć go i uniknąć pomyłek. Niestety projekt maszyny okazał się zbyt zaawansowany technologicznie i kosztowny w realizacji jak na owe czasy.
Po ponad 150 latach naukowcy z Londyńskiego Muzeum Nauki zbudowali maszynę według projektu Babbage’a i potwierdzili możliwość jej praktycznego zastosowania, dokonując obliczeń z dokładnością do 31 miejsca po przecinku. Bardziej zaawansowanym projektem Babbage’a była maszyna analityczna, uważana za pierwszy programowalny komputer, działająca na silnik parowy i programowana za pomocą kart perforowanych. Mimo że również nie została zbudowana, powstały do niej programy – w tym pierwszy program autorstwa Ady Lovelace, uważanej za pierwszego w historii programistę.
Nic dziwnego, że ta historia zainspirowała pisarzy Bruce’a Sterlinga i Williama Gibsona, którzy w powieści „Maszyna różnicowa” uczynili Adę Lovelace jedną z głównych bohaterek, opisując świat, w którym rewolucja komputerowa miała miejsce już w XIX w. Tym samym zapoczątkowali w literaturze science-fiction nurt steampunku.
Cynosfera została skonstruowana we Francji w 1875 roku. Był to tricykl, czyli rower o trzech kołach, napędzany dwoma psami biegnącymi niczym chomiki wewnątrz dużych kół bocznych. Mimo działania sprawdzonego w praktyce, cynosfera nie weszła do powszechnego użytku, co mnie specjalnie nie dziwi, biorąc pod uwagę praktyczność i humanitarność takiego rozwiązania.
Theremin to jeden z pierwszych i jak dotąd jedyny bezdotykowy instrument elektroniczny, działający na zasadzie zakłóceń wytwarzanych poprzez ruchy rąk wokół pola magnetycznego anteny. Został opatentowany w 1928 r. przez fizyka i wynalazcę Lwa Termena (na zdjęciu) Wytwarzany dźwięk jest ubogi, przypominający wycie czy głos ludzki, wykorzystywany był przede wszystkim przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do filmów (science-fiction, ale również u Hitchcocka). Obecnie do obejrzenia na koncertach Jeana Michela Jarre’a oraz w jednym z odcinków „The Big Bang Theory” ;)
Komputer kuchenny Honeywell. W latach 60. wyobrażano sobie komputery domowe jako wielofunkcyjne urządzenia, które wyręczą domowników w tak trywialnych czynnościach jak gotowanie czy sprzątanie. Mimo ograniczonych możliwości technicznych firma Honeywell postanowiła wyprzedzić swoje czasy i wypuścić na rynek pierwszy komputer kuchenny. Urządzenie służyło wyłącznie do przechowywania przepisów, ważyło ok. 45 kilogramów i kosztowało 10 tys. dolarów – wówczas tyle, co cztery samochody. Na szczęście w cenie zawarty był dwutygodniowy kurs programowania, bez którego obsługa urządzenia była niemożliwa. Z dostępnych źródeł nie wynika, aby komputer kuchenny został kiedykolwiek sprzedany.
Polub nas →
