„Picie z wyraźnie pustych kubków”: 28 nielogicznych szczegółów z filmów, które irytują widzów

Wielu z nas uwielbia oglądać filmy jako formę ucieczki od rzeczywistości. Nie muszę wiedzieć, jak to jest zarządzać imperium nielegalnych interesów czy utknąć w lesie po katastrofie lotniczej, ale wciągające historie przed ekranem potrafią być fascynujące.

Jeśli jednak film ma miejsce w naszym świecie, widzowie łatwiej utożsamią się z postaciami, gdy te będą wiarygodne. Na Reddicie ludzie dyskutowali o najbardziej nielogicznych, powodujących przewracanie oczami wyborach reżyserskich, które natychmiast wybijają z seansu.

Twórcy mają prawo do artystycznych ułatwień, ale trudno brać fabułę na serio, gdy bohater bez problemu przeżywa dziesiątki zagrażających życiu sytuacji. Poniżej znajdziesz listę najczęściej irytujących drobiazgów — zobacz, które znasz i które też Cię denerwują.

#1

Kiedy ktoś po prostu niespodziewanie pojawia się w czyimś domu — szczególnie w romansach — bohaterka zawsze wygląda perfekcyjnie. Gdyby ktoś bez zapowiedzi stanął u moich drzwi, najpewniej miałabym na sobie męskie dresy, koka na głowie i zajadała Cheetos z pępka.

#2

Kiedy postaci nie rozmawiają ze sobą. W wielu filmach wystarczy usiąść i przez chwilę omówić sytuację, a problem sam by zniknął. To często wygląda jak leniwa robota scenarzysty.

#3

Osoby z „zwyczajną” pracą (kelner, nauczyciel itp.) mieszkające w ogromnym, stylowym mieszkaniu w jednym z najdroższych miast świata — Nowy Jork, Los Angeles, Londyn. Mało wiarygodne, a spotyka się wszędzie.

#4

Wyjazd do znanej atrakcji turystycznej i bycie zupełnie samemu. Filmy często pokazują miejsca bez tłumów, co rzadko się zdarza w rzeczywistości.

#5

„Brzydka dziewczyna” w filmach to zwykle atrakcyjna aktorka w okularach i z włosami w koku. Zmiana wyglądu jednym drobnym zabiegiem ma przemienić ją w ideał piękna.

#6

Picie z wyraźnie pustych kubków. Aktor trzyma kubek, niby pije, ale widać, że jest pusty — i nikt tego nie zauważa poza widzem.

#7

Kiedy dwie osoby chcą porozmawiać na osobności i przesuwają się tylko kilka kroków w tym samym pomieszczeniu, jakby nikt inny nie mógł usłyszeć ich rozmowy.

#8

Wszyscy „źli” mają fatalny cel, a bohaterowie nigdy nie chybiają. Strzelaniny w filmach często ignorują realia umiejętności strzeleckich.

#9

Nauczyciel wygłasza jedną motywującą przemowę i nagle cała klasa zmienia się nie do poznania — jakby jeden monolog rozwiązał lata problemów.

#10

Wszyscy uczniowie w filmowych liceach wyglądają, jakby mieli pod koniec dwudziestki. Ten „wiekowy casting” zaburza realizm.

#11

Zabezpieczanie ust taśmą klejącą tak, że postać nagle przestaje mówić. Taśma na wilgotnej skórze i przy oddychaniu nie działa tak idealnie — nie wystarcza, by całkowicie zagłuszyć mowę.

#12

Ogromne różnice wieku między parą widoczne tylko po to, żeby obsadzić młodą, atrakcyjną aktorkę obok dużo starszego aktora. To rzuca się w oczy i bywa dyskusyjne.

#13

W postapokaliptycznym świecie, gdzie brakuje wody i zasobów, wszyscy mają idealnie ogolone nogi, pachy i perfekcyjnie zadbane brwi. Można to jeszcze zaakceptować, ale „zadbane ciało” w ekstremalnych warunkach często wygląda nienaturalnie.

#14

Postaci prowadzą samochód po prostej drodze i kręcą kierownicą aż nadto. W rzeczywistości takie manewry powodują utratę kontroli nad pojazdem.

#15

Kiedy jedna postać mówi „Szybko, włącz telewizor!”, a drugi trafia dokładnie na właściwy kanał. W epoce kablówek i setek kanałów to mało prawdopodobne.

#16

Osoby palące marihuanę reagują, jakby były na mocnych halucynogenach, zachowując się jak kompletnie niepoczytalne. To przesadzone i stereotypowe przedstawienie.

#17

Osoby „ogłuszone” uderzeniem w głowę bez późniejszych konsekwencji. W filmach często bagatelizuje się urazy głowy, co może wprowadzać widzów w błąd — to poważna sprawa.

#18

Kiedy postać wyciąga drugą postać na bezpieczne miejsce, trzymając ją jedną ręką przy krawędzi urwiska. W realu taki wyczyn jest ekstremalnie trudny i rzadko wykonalny.

#19

Samochody bez zagłówków, żeby lepiej było widać pasażerów z tyłu. Gdy raz to zauważysz, trudno przestać na to patrzeć z irytacją.

#20

Bezrobotni aktorzy mieszkający w ogromnych loftach na Manhattanie. Rzadko realne, ale często pokazywane w filmach.

#21

Nieśmiali, społecznie niezręczni bohaterowie nagle bez wysiłku zyskują tętniące życiem życie towarzyskie, bo „fajni” ludzie z jakiegoś powodu chcą się z nimi zaprzyjaźnić. Zbyt proste rozwiązanie rozwoju postaci.

#22

Nikt nigdy nie musi iść do łazienki. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich filmów, ale w wielu romansach i scenach z piciem brakuje naturalnych momentów typu: „przepraszam, muszę do toalety”.

#23

Bombi, które są rozbrojone na ostatnią sekundę. Taka dramaturgia działa na ekranie, ale w realnym życiu to nieprzewidywalne i ryzykowne przedstawienie.

#24

Postacie podnoszą walizki, które ewidentnie są puste — aktorzy unoszą ogromne, lekkie paczki, co zaburza złudzenie ciężaru przedmiotu.

#25

Postać nosząca okulary zdejmują je w „poważnych” momentach. I nagle widzimy bohatera prawie ślepego, bo ma problemy z widzeniem bez szkieł — nie wygląda realistycznie.

#26

Ucieczka przed eksplozją ogniową lub „przechodzenie” obok płonącej kuli ognia jakby to było coś do ominięcia. Filmowe ogniste kulki rzadko zachowują się fizycznie tak, jak pokazują to sceny akcji.

#27

Niewłaściwe efekty dźwiękowe: szlifu miecza z przesadzonym „SCHWING” czy udawane „ka-click” podczas wyciągania broni. Tego typu sztuczne dźwięki od razu zdradzają filmową konwencję.

#28

Sceny odjazdu samochodu, w których opony za każdym razem piszczą lub palą gumę. Nawet przy zwykłym odjeździe audio i wizualne przesadzenie jest rażące i zauważalne.

Reklama