Oceany świata są ogromne, złożone i wciąż pełne tajemnic. Pomimo dziesięcioleci badań naukowcy wciąż odkrywają nowe informacje na temat tego, jak działa ocean i jak oddziałują na siebie jego liczne składniki.
Od lat naukowcy wiedzą, że Ocean Spokojny i Indyjski mają coś, co nazywa się masami wody równikowej — duże obszary oceanu, które znajdują się wzdłuż równika i oddzielają wody na północy i południu. Ale dziwnym trafem nigdy nie mogli znaleźć niczego takiego w Atlantyku. Wyglądało to tak, jakby wersja atlantycka po prostu… zniknęła.
Dobra wiadomość: okazuje się, że była tam przez cały czas. Naukowcy w końcu ją znaleźli i nadali jej nawet nazwę — Atlantycka Woda Równikowa (org. Atlantic Equatorial Water), w skrócie AEW.
Oto, co ona robi.
Ta nowo zidentyfikowana masa wody rozciąga się od czubka Brazylii do Zatoki Gwinejskiej w Afryce Zachodniej. To ogromny zbiornik wodny schowany w środku Atlantyku, po prostu spokojnie chłodzący się wzdłuż równika, wtapiający się w tło — aż do teraz.
To, co go wyróżnia, to unikalne połączenie temperatury i zasolenia, które nadaje mu wyraźny „podpis” w porównaniu z otaczającymi wodami. Ten podpis to sposób, w jaki naukowcy wiedzą, że mają do czynienia z nową masą wody.
Znalezienie jej zajęło tak dużo czasu.
Przez długi czas oceanografowie zakładali, że ten fragment oceanu jest po prostu częścią wód centralnych południowego Atlantyku, a nie czymś odrębnym. Wtapiał się tak dobrze, że dostrzeżenie go wymagało oceanograficznej wersji wizji o wysokiej rozdzielczości: szczegółowych, trójwymiarowych map opartych na odczytach temperatury i zasolenia.
Tutaj wkracza program Argo. To sieć robotycznych boi, które dryfują po oceanach, nurkując w górę i w dół, aby rejestrować warunki wodne niczym mali podwodni szpiedzy. Dzięki danym z Argo naukowcy byli w stanie złożyć w całość superszczegółowy wykres temperatury i zasolenia Atlantyku. Wtedy zauważyli coś dziwnego i nowego: wcześniej pomijaną krzywą, która ujawniła wody równikowe Atlantyku.
Dlatego to jest ważne.
Znalezienie AEW to coś więcej niż tylko zaznaczenie pola na karcie bingo oceanu. To odkrycie pomaga naukowcom lepiej zrozumieć, w jaki sposób oceany mieszają i przemieszczają takie rzeczy, jak ciepło, tlen i składniki odżywcze na całej planecie. Ten proces mieszania odgrywa ogromną rolę we wszystkim, od wzorców pogodowych po zmiany klimatu.
Ponadto to odkrycie pomaga ukończyć globalną mapę głównych mas wodnych — więc teraz wiemy, że wszystkie trzy oceany równikowe (Spokojny, Indyjski i Atlantycki) mają własne wersje wody równikowej.
Jak powiedział Viktor Zhurbas, jeden z naukowców odpowiedzialnych za to odkrycie, pomaga to „uzupełnić fenomenologiczny wzór” wód oceanicznych świata. Tłumaczenie: w końcu uzupełniliśmy brakujący element bardzo dużej układanki oceanicznej.
W miarę jak narzędzia badawcze i technologie się rozwijają, tak samo rozwija się nasza zdolność do obserwowania i rozumienia ukrytej dynamiki oceanu. Ciągła eksploracja i badania są niezbędne — nie tylko do poszerzania wiedzy naukowej, ale także do rozwiązywania globalnych wyzwań środowiskowych. Każde nowe odkrycie dodaje cenny element do ciągle ewoluującej układanki oceanów naszej planety.
Polub nas →
