Wielu z nas uwielbia oglądać filmy jako formę ucieczki od rzeczywistości. Nie muszę wiedzieć, jak to jest zarządzać imperium nielegalnych interesów czy utknąć w lesie po katastrofie lotniczej, ale wciągające historie przed ekranem potrafią być fascynujące.
Jeśli jednak film ma miejsce w naszym świecie, widzowie łatwiej utożsamią się z postaciami, gdy te będą wiarygodne. Na Reddicie ludzie dyskutowali o najbardziej nielogicznych, powodujących przewracanie oczami wyborach reżyserskich, które natychmiast wybijają z seansu.
Twórcy mają prawo do artystycznych ułatwień, ale trudno brać fabułę na serio, gdy bohater bez problemu przeżywa dziesiątki zagrażających życiu sytuacji. Poniżej znajdziesz listę najczęściej irytujących drobiazgów — zobacz, które znasz i które też Cię denerwują.
#1
Kiedy ktoś po prostu niespodziewanie pojawia się w czyimś domu — szczególnie w romansach — bohaterka zawsze wygląda perfekcyjnie. Gdyby ktoś bez zapowiedzi stanął u moich drzwi, najpewniej miałabym na sobie męskie dresy, koka na głowie i zajadała Cheetos z pępka.
#2
Kiedy postaci nie rozmawiają ze sobą. W wielu filmach wystarczy usiąść i przez chwilę omówić sytuację, a problem sam by zniknął. To często wygląda jak leniwa robota scenarzysty.
#3
Osoby z „zwyczajną” pracą (kelner, nauczyciel itp.) mieszkające w ogromnym, stylowym mieszkaniu w jednym z najdroższych miast świata — Nowy Jork, Los Angeles, Londyn. Mało wiarygodne, a spotyka się wszędzie.
#4
Wyjazd do znanej atrakcji turystycznej i bycie zupełnie samemu. Filmy często pokazują miejsca bez tłumów, co rzadko się zdarza w rzeczywistości.
#5
„Brzydka dziewczyna” w filmach to zwykle atrakcyjna aktorka w okularach i z włosami w koku. Zmiana wyglądu jednym drobnym zabiegiem ma przemienić ją w ideał piękna.
#6
Picie z wyraźnie pustych kubków. Aktor trzyma kubek, niby pije, ale widać, że jest pusty — i nikt tego nie zauważa poza widzem.
Reklama
#7
Kiedy dwie osoby chcą porozmawiać na osobności i przesuwają się tylko kilka kroków w tym samym pomieszczeniu, jakby nikt inny nie mógł usłyszeć ich rozmowy.
#8
Wszyscy „źli” mają fatalny cel, a bohaterowie nigdy nie chybiają. Strzelaniny w filmach często ignorują realia umiejętności strzeleckich.
#9
Nauczyciel wygłasza jedną motywującą przemowę i nagle cała klasa zmienia się nie do poznania — jakby jeden monolog rozwiązał lata problemów.
#10
Wszyscy uczniowie w filmowych liceach wyglądają, jakby mieli pod koniec dwudziestki. Ten „wiekowy casting” zaburza realizm.
#11
Zabezpieczanie ust taśmą klejącą tak, że postać nagle przestaje mówić. Taśma na wilgotnej skórze i przy oddychaniu nie działa tak idealnie — nie wystarcza, by całkowicie zagłuszyć mowę.
#12
Ogromne różnice wieku między parą widoczne tylko po to, żeby obsadzić młodą, atrakcyjną aktorkę obok dużo starszego aktora. To rzuca się w oczy i bywa dyskusyjne.
#13
W postapokaliptycznym świecie, gdzie brakuje wody i zasobów, wszyscy mają idealnie ogolone nogi, pachy i perfekcyjnie zadbane brwi. Można to jeszcze zaakceptować, ale „zadbane ciało” w ekstremalnych warunkach często wygląda nienaturalnie.
#14
Postaci prowadzą samochód po prostej drodze i kręcą kierownicą aż nadto. W rzeczywistości takie manewry powodują utratę kontroli nad pojazdem.
#15
Kiedy jedna postać mówi „Szybko, włącz telewizor!”, a drugi trafia dokładnie na właściwy kanał. W epoce kablówek i setek kanałów to mało prawdopodobne.
#16
Osoby palące marihuanę reagują, jakby były na mocnych halucynogenach, zachowując się jak kompletnie niepoczytalne. To przesadzone i stereotypowe przedstawienie.
#17
Osoby „ogłuszone” uderzeniem w głowę bez późniejszych konsekwencji. W filmach często bagatelizuje się urazy głowy, co może wprowadzać widzów w błąd — to poważna sprawa.
#18
Kiedy postać wyciąga drugą postać na bezpieczne miejsce, trzymając ją jedną ręką przy krawędzi urwiska. W realu taki wyczyn jest ekstremalnie trudny i rzadko wykonalny.
#19
Samochody bez zagłówków, żeby lepiej było widać pasażerów z tyłu. Gdy raz to zauważysz, trudno przestać na to patrzeć z irytacją.
#20
Bezrobotni aktorzy mieszkający w ogromnych loftach na Manhattanie. Rzadko realne, ale często pokazywane w filmach.
#21
Nieśmiali, społecznie niezręczni bohaterowie nagle bez wysiłku zyskują tętniące życiem życie towarzyskie, bo „fajni” ludzie z jakiegoś powodu chcą się z nimi zaprzyjaźnić. Zbyt proste rozwiązanie rozwoju postaci.
#22
Nikt nigdy nie musi iść do łazienki. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich filmów, ale w wielu romansach i scenach z piciem brakuje naturalnych momentów typu: „przepraszam, muszę do toalety”.
#23
Bombi, które są rozbrojone na ostatnią sekundę. Taka dramaturgia działa na ekranie, ale w realnym życiu to nieprzewidywalne i ryzykowne przedstawienie.
#24
Postacie podnoszą walizki, które ewidentnie są puste — aktorzy unoszą ogromne, lekkie paczki, co zaburza złudzenie ciężaru przedmiotu.
#25
Postać nosząca okulary zdejmują je w „poważnych” momentach. I nagle widzimy bohatera prawie ślepego, bo ma problemy z widzeniem bez szkieł — nie wygląda realistycznie.
#26
Ucieczka przed eksplozją ogniową lub „przechodzenie” obok płonącej kuli ognia jakby to było coś do ominięcia. Filmowe ogniste kulki rzadko zachowują się fizycznie tak, jak pokazują to sceny akcji.
#27
Niewłaściwe efekty dźwiękowe: szlifu miecza z przesadzonym „SCHWING” czy udawane „ka-click” podczas wyciągania broni. Tego typu sztuczne dźwięki od razu zdradzają filmową konwencję.
#28
Sceny odjazdu samochodu, w których opony za każdym razem piszczą lub palą gumę. Nawet przy zwykłym odjeździe audio i wizualne przesadzenie jest rażące i zauważalne.
Reklama
Wielu z nas uwielbia oglądać filmy jako formę ucieczki od rzeczywistości. Nie muszę wiedzieć, jak to jest zarządzać imperium nielegalnych interesów czy utknąć w lesie po katastrofie lotniczej, ale wciągające historie przed ekranem potrafią być fascynujące.
Jeśli jednak film ma miejsce w naszym świecie, widzowie łatwiej utożsamią się z postaciami, gdy te będą wiarygodne. Na Reddicie ludzie dyskutowali o najbardziej nielogicznych, powodujących przewracanie oczami wyborach reżyserskich, które natychmiast wybijają z seansu.
Twórcy mają prawo do artystycznych ułatwień, ale trudno brać fabułę na serio, gdy bohater bez problemu przeżywa dziesiątki zagrażających życiu sytuacji. Poniżej znajdziesz listę najczęściej irytujących drobiazgów — zobacz, które znasz i które też Cię denerwują.
#1
Kiedy ktoś po prostu niespodziewanie pojawia się w czyimś domu — szczególnie w romansach — bohaterka zawsze wygląda perfekcyjnie. Gdyby ktoś bez zapowiedzi stanął u moich drzwi, najpewniej miałabym na sobie męskie dresy, koka na głowie i zajadała Cheetos z pępka.
#2
Kiedy postaci nie rozmawiają ze sobą. W wielu filmach wystarczy usiąść i przez chwilę omówić sytuację, a problem sam by zniknął. To często wygląda jak leniwa robota scenarzysty.
#3
Osoby z „zwyczajną” pracą (kelner, nauczyciel itp.) mieszkające w ogromnym, stylowym mieszkaniu w jednym z najdroższych miast świata — Nowy Jork, Los Angeles, Londyn. Mało wiarygodne, a spotyka się wszędzie.
#4
Wyjazd do znanej atrakcji turystycznej i bycie zupełnie samemu. Filmy często pokazują miejsca bez tłumów, co rzadko się zdarza w rzeczywistości.
#5
„Brzydka dziewczyna” w filmach to zwykle atrakcyjna aktorka w okularach i z włosami w koku. Zmiana wyglądu jednym drobnym zabiegiem ma przemienić ją w ideał piękna.
#6
Picie z wyraźnie pustych kubków. Aktor trzyma kubek, niby pije, ale widać, że jest pusty — i nikt tego nie zauważa poza widzem.
#7
Kiedy dwie osoby chcą porozmawiać na osobności i przesuwają się tylko kilka kroków w tym samym pomieszczeniu, jakby nikt inny nie mógł usłyszeć ich rozmowy.
#8
Wszyscy „źli” mają fatalny cel, a bohaterowie nigdy nie chybiają. Strzelaniny w filmach często ignorują realia umiejętności strzeleckich.
#9
Nauczyciel wygłasza jedną motywującą przemowę i nagle cała klasa zmienia się nie do poznania — jakby jeden monolog rozwiązał lata problemów.
#10
Wszyscy uczniowie w filmowych liceach wyglądają, jakby mieli pod koniec dwudziestki. Ten „wiekowy casting” zaburza realizm.
#11
Zabezpieczanie ust taśmą klejącą tak, że postać nagle przestaje mówić. Taśma na wilgotnej skórze i przy oddychaniu nie działa tak idealnie — nie wystarcza, by całkowicie zagłuszyć mowę.
#12
Ogromne różnice wieku między parą widoczne tylko po to, żeby obsadzić młodą, atrakcyjną aktorkę obok dużo starszego aktora. To rzuca się w oczy i bywa dyskusyjne.
#13
W postapokaliptycznym świecie, gdzie brakuje wody i zasobów, wszyscy mają idealnie ogolone nogi, pachy i perfekcyjnie zadbane brwi. Można to jeszcze zaakceptować, ale „zadbane ciało” w ekstremalnych warunkach często wygląda nienaturalnie.
#14
Postaci prowadzą samochód po prostej drodze i kręcą kierownicą aż nadto. W rzeczywistości takie manewry powodują utratę kontroli nad pojazdem.
#15
Kiedy jedna postać mówi „Szybko, włącz telewizor!”, a drugi trafia dokładnie na właściwy kanał. W epoce kablówek i setek kanałów to mało prawdopodobne.
#16
Osoby palące marihuanę reagują, jakby były na mocnych halucynogenach, zachowując się jak kompletnie niepoczytalne. To przesadzone i stereotypowe przedstawienie.
#17
Osoby „ogłuszone” uderzeniem w głowę bez późniejszych konsekwencji. W filmach często bagatelizuje się urazy głowy, co może wprowadzać widzów w błąd — to poważna sprawa.
#18
Kiedy postać wyciąga drugą postać na bezpieczne miejsce, trzymając ją jedną ręką przy krawędzi urwiska. W realu taki wyczyn jest ekstremalnie trudny i rzadko wykonalny.
#19
Samochody bez zagłówków, żeby lepiej było widać pasażerów z tyłu. Gdy raz to zauważysz, trudno przestać na to patrzeć z irytacją.
#20
Bezrobotni aktorzy mieszkający w ogromnych loftach na Manhattanie. Rzadko realne, ale często pokazywane w filmach.
#21
Nieśmiali, społecznie niezręczni bohaterowie nagle bez wysiłku zyskują tętniące życiem życie towarzyskie, bo „fajni” ludzie z jakiegoś powodu chcą się z nimi zaprzyjaźnić. Zbyt proste rozwiązanie rozwoju postaci.
#22
Nikt nigdy nie musi iść do łazienki. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich filmów, ale w wielu romansach i scenach z piciem brakuje naturalnych momentów typu: „przepraszam, muszę do toalety”.
#23
Bombi, które są rozbrojone na ostatnią sekundę. Taka dramaturgia działa na ekranie, ale w realnym życiu to nieprzewidywalne i ryzykowne przedstawienie.
#24
Postacie podnoszą walizki, które ewidentnie są puste — aktorzy unoszą ogromne, lekkie paczki, co zaburza złudzenie ciężaru przedmiotu.
#25
Postać nosząca okulary zdejmują je w „poważnych” momentach. I nagle widzimy bohatera prawie ślepego, bo ma problemy z widzeniem bez szkieł — nie wygląda realistycznie.
#26
Ucieczka przed eksplozją ogniową lub „przechodzenie” obok płonącej kuli ognia jakby to było coś do ominięcia. Filmowe ogniste kulki rzadko zachowują się fizycznie tak, jak pokazują to sceny akcji.
#27
Niewłaściwe efekty dźwiękowe: szlifu miecza z przesadzonym „SCHWING” czy udawane „ka-click” podczas wyciągania broni. Tego typu sztuczne dźwięki od razu zdradzają filmową konwencję.
#28
Sceny odjazdu samochodu, w których opony za każdym razem piszczą lub palą gumę. Nawet przy zwykłym odjeździe audio i wizualne przesadzenie jest rażące i zauważalne.
Polub nas →
