Ludzie z Tybetu są cierpliwi, mądrzy i mają swój własne, niepowtarzalne poglądy na wszystkie aspekty ludzkiego życia. Tak więc istnieje specjalny „pogląd tybetański”, jeśli chodzi o wychowywanie dzieci. Pomaga im wychować samowystarczalną osobę, która podejmuje przemyślane decyzje i szanuje swoich rodziców.
Etap 1: do wieku 5 lat
Zgodnie z tybetańskim systemem wychowawczym rodzice powinni w tym okresie rozmawiać z dzieckiem tak, jakby byli „królem lub królową”. Nie powinni niczego zabraniać ani karać dziecka.
W tym wieku dzieci są ciekawe, aktywne i gotowe do poznawania świata. Ale nie mają żadnych doświadczeń, z których mogliby się uczyć i nie mogą dojść do logicznych wniosków. Więc jeśli robią coś złego lub niebezpiecznego, powinieneś zachować spokój i spróbować przenieść swoją uwagę na coś innego. Emocje są językiem, który dzieci bardzo dobrze rozumieją w tym okresie.
Etap 2: wiek 5-10 lat
W tym okresie rodzice powinni rozmawiać ze swoimi dziećmi, jakby byli „niewolnikami”. Ale uważając, aby nie być okrutnym. W tym czasie w ich życiu rozwija się inteligencja i logiczne myślenie i tworzy się podstawa ich przyszłej osobowości.
Teraz ważne jest ustalanie różnych celów dla dziecka, kontrolowanie, w jaki sposób je osiągają i nauczenie dziecka, aby było gotowe na konsekwencje, które są spowodowane nieosiągnięciem ich celów. Tak więc dziecko powinno zacząć uczyć się odpowiedzialności za swoje czyny. Nie bój się dawać dziecku wielu zadań w tym okresie, mogą sobie z tym poradzić i są gotowe do nauki.
Etap 3: wiek 10-15 lat
W wieku od 10 do 15 lat ważne jest, aby rozmawiać z dzieckiem tak, jakbyście byli równi. Wiesz, że masz więcej doświadczenia życiowego i wiedzy, ale dziecko musi być w stanie powiedzieć ci, co myśli i podzielić się własnymi opiniami.
Pomóż im w tym: poproś ich o radę i zachęć do niezależności. Ważne jest udzielanie rad, a nie rozkazy lub zakazy, ponieważ jest to wiek, w którym formuje się niezależność myślenia.
Etap 4: wiek ponad 15 lat
Do tego czasu osobowość dziecka jest w pełni ukształtowana. Teraz ważne jest, by je szanować. Możesz udzielić porady, ale jest za późno na naukę. Zobaczysz wyniki swoich działań: dziecko powinno być niezależne, samowystarczalne i szanujące swoich rodziców i wszystkich innych.
Polub nas →
