1. Japonia.
Matcha to mocna zielona herbata z Japonii, parzona z wysokiej jakości drobno zmielonych liści.
2. Indie.
Biała herbata Darjeeling, rosnąca dziko w Indiach.
3. Wielka Brytania.
Czarna herbata w Wielkiej Brytanii może być serwowana zarówno sama jak i z mlekiem i/lub cukrem.
4. Turcja.
Herbata Cay podawana jest do każdego posiłku i często pomiędzy nimi.
5. Tybet.
Tybetańska po cha (lub maślana herbata) zawiera herbatę, sól i masło z mleka jaka.
6. Maroko.
Miętowa zielona herbata popularna nie tylko w Maroku, ale i wielu miejscach Afryki Północnej.
7. Hongkong.
Czarna herbata ze skondensowanym mlekiem, polana na lód.
8. Tajwan.
Pearl milk tea, znana jako „bąbelkowa herbata”, stała się światowym fenomenem, ale swoje korzenie ma na Tajwanie. Może być serwowana na gorąco i na zimno, zazwyczaj na perełkach tapioki, gotowanych w cukrowym syropie.
9. USA.
Zwykle robiona z mocnego Liptona z cukrem i cytryną i szczyptą sody oczyszczonej.
10. Rosja.
Aby przygotować rosyjską herbatę należy zaparzyć oddzielnie kilka rodzajów czarnych liści, a następnie zmieszać je ze sobą w filiżance.
11. Pakistan.
Ostra i kremowa chai masala.
12. Tajlandia.
Cha yen to tajlandzka mrożona herbata z mlekiem.
13. Chiny.
Chińczycy uwielbiają herbatę i piją różne smaki i kolory. Ta akurat to źółta herbata.
14. Egipt.
Egipcjanie najczęściej piją czarną herbatę bez cukru.
15. Kenia.
Kenia zajmuje się eksportem herbaty. Produkują zwykłą czarną herbatę, ale uwielbiają chai.
16. Argentyna.
Yerba mate to napakowana witaminami zielona herbata rosnąca w Południowej Afryce, Portugalii, Libanie i Syrii. Ma charakterystyczny aromat dymu i może być podawana zarówno na gorąco jak i na zimno.
17. Afryka Południowa.
Z czerwonokrzewu, występującego wyłącznie w Afryce Południowej, pozyskiwana jest czerwona herbata. Zazwyczaj serwowana jest bez cukru czy mleka.
18. Katar.
Mocna, mleczna herbata nazywana karak chai, parzona jest z czarnych liści, do których dodawane jest mleko i cukier, a następnie wszystko gotowane jest jeszcze raz.
19. Mauretania.
Mauretańska wersja popularnej afrykańskiej miętowej zielonej herbaty, ma specyficzny rytuał serwowania. Każdy pijący bierze trzy kubki i każdy kolejny słodzi bardziej od poprzedniego. Więc zaczynasz od gorzkiej a kończysz na słodkiej.
20. Malezja.
Teh tarik to spieniona czarna herbata z cukrem i mlekiem, serwowana na zimno.
21. Kuwejt.
Na typowym podwieczorku w Kuwejcie nie może zabraknąć czarnej herbaty z kardamonem i szfranem.
Polub nas →
